معرفی فولاد 1.2379 (SPK NL)
فولاد SPK NL چیست؟
فولاد 1.2379 که در ایران با نام تجاری SPK NL نیز شناخته می‌شود، یکی از انواع فولاد ابزار سردکار است که به دلیل سختی بالا، مقاومت عالی در برابر سایش و پایداری ابعادی در فرآیندهای ماشین‌کاری، به‌طور گسترده در صنایع قالب‌سازی، تولید ابزارهای برشی و قطعات مقاوم به سایش کاربرد دارد. این فولاد که با استاندارد DIN آلمان شناخته می‌شود، در سیستم طبقه‌بندی AISI به عنوان فولاد D2 معرفی شده است. این فولاد از خانواده فولادهای پرکربن-پرمولیبدن-پرمولیبیدن بوده و با ساختار مارتنزیتی خود، قابلیت عملیات حرارتی بالا و دستیابی به سختی‌های قابل‌توجه را داراست.
در بازار صنعتی ایران، فولاد SPK معمولی و SPK NL دو گرید متفاوت از این نوع فولاد هستند. گرید NL یا به‌عبارتی “Non-deforming” از خلوص بالاتری برخوردار است و ساختار آن یکنواخت‌تر بوده و تمایل کمتری به تاب برداشتن و تغییر ابعاد در حین عملیات حرارتی دارد. این ویژگی باعث می‌شود که SPK NL گزینه‌ای بسیار مناسب برای ساخت ابزارهایی باشد که به دقت ابعادی بالایی نیاز دارند.
استانداردها و نام‌گذاری معادل در جهان
فولاد 1.2379 در استانداردهای مختلف، با نام‌های متفاوتی شناخته می‌شود. شناخت این معادل‌ها به مهندسان، تولیدکنندگان و خریداران صنعتی کمک می‌کند تا در بازارهای بین‌المللی ارتباط راحت‌تری برقرار کنند و از محصولات جایگزین به‌درستی استفاده نمایند. در جدول زیر معادل‌های رایج این فولاد در استانداردهای مختلف آمده است:
| استاندارد | نام معادل |
|---|---|
| DIN (آلمان) | 1.2379 |
| AISI (آمریکا) | D2 |
| JIS (ژاپن) | SKD11 |
| ISO | X153CrMoV12 |
| AFNOR (فرانسه) | Z160CDV12 |
| BSI (بریتانیا) | BD2 |
این نام‌گذاری‌ها همگی به یک نوع فولاد با خواص فیزیکی و شیمیایی مشابه اشاره دارند، گرچه ممکن است تفاوت‌های جزئی در درصد عناصر آلیاژی وجود داشته باشد.
ترکیب شیمیایی فولاد 1.2379
ترکیب شیمیایی فولاد 1.2379 نقش مهمی در تعیین ویژگی‌های فنی و مکانیکی آن دارد. این فولاد از دسته فولادهای پرکربن و پرکروم بوده و حضور عناصر آلیاژی مانند مولیبدن و وانادیوم در آن، باعث ایجاد ساختاری مقاوم به سایش و سختی‌پذیر می‌شود. جدول زیر ترکیب شیمیایی میانگین این فولاد را نشان می‌دهد:
| عنصر | درصد وزنی تقریبی |
|---|---|
| کربن (C) | 1.45–1.60% |
| کروم (Cr) | 11.0–13.0% |
| مولیبدن (Mo) | 0.70–1.00% |
| وانادیوم (V) | 0.90–1.10% |
| منگنز (Mn) | 0.20–0.45% |
| سیلیسیم (Si) | 0.10–0.40% |
| فسفر (P) | ≤ 0.03% |
| گوگرد (S) | ≤ 0.03% |
این ترکیب به فولاد 1.2379 امکان می‌دهد تا به سختی‌های بالاتر از 60 راکول سی (HRC) دست یابد، در عین‌حال خواصی نظیر مقاومت به سایش، ثبات حرارتی و پایداری ابعادی را نیز حفظ کند. مقدار بالای کروم علاوه‌بر سختی و مقاومت به سایش، موجب افزایش مقاومت به زنگ‌زدگی نسبی نیز می‌شود؛ گرچه این فولاد به‌طور کامل زنگ‌نزن محسوب نمی‌شود.
مشاهده مقاله مرتبط: فولاد 1.2510 در قالب‌سازی پلاستیک و لاستیک کلیک کنید >>
ویژگی‌های فنی و مکانیکی فولاد 1.2379
سختی و مقاومت به سایش
یکی از بارزترین ویژگی‌های فولاد 1.2379 (SPK NL) سختی بالا و مقاومت فوق‌العاده در برابر سایش است. این ویژگی‌ها فولاد را به انتخابی ایده‌آل برای ابزارهایی تبدیل می‌کند که در معرض اصطکاک مداوم و فشار زیاد قرار دارند، مانند تیغه‌های برش، قالب‌های پانچ، قیچی‌های صنعتی، و قالب‌های سردکار.
سختی اولیه این فولاد در حالت آنیل شده بین 200 تا 240 برینل (HB) است. اما پس از عملیات حرارتی مناسب – از جمله آستنیته کردن در دمای حدود 1020 تا 1040 درجه سانتی‌گراد و بازپخت در 520 تا 560 درجه – سختی آن می‌تواند به حدود 60 تا 62 راکول C (HRC) برسد. این مقدار از سختی باعث می‌شود که فولاد 1.2379 حتی در تماس با فلزات سخت، پایداری و دوام طولانی‌تری داشته باشد.
مقاومت به سایش در این فولاد ناشی از ساختار مارتنزیتی سخت شده و حضور کاربیدهای سخت کروم و وانادیوم است. این کاربیدها ذراتی بسیار سخت در ساختار فولاد هستند که مانند مانع در برابر ذرات ساینده عمل کرده و از خوردگی مکانیکی جلوگیری می‌کنند. به همین دلیل است که فولاد SPK NL در تولید ابزارهایی با طول عمر بالا، انتخابی مطمئن محسوب می‌شود.
قابلیت ماشین‌کاری و پرداخت‌کاری
فولاد 1.2379 با وجود سختی بالا، در حالت آنیل شده قابلیت ماشین‌کاری مناسبی دارد. قبل از عملیات حرارتی نهایی، این فولاد به راحتی تراش‌کاری، فرزکاری، سوراخ‌کاری و سنگ‌زنی می‌شود. با این حال، پس از سخت‌کاری، ماشین‌کاری آن بسیار دشوار می‌شود و تنها با ابزارهای مخصوص (مانند ابزارهای کاربیدی یا HSS سخت شده) می‌توان آن را پرداخت کرد.
پرداخت‌کاری نهایی در فولاد SPK NL از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا بسیاری از کاربردهای آن – مانند قالب‌های پانچ دقیق یا تیغه‌های برش کاغذ و پلاستیک – به سطحی صاف و صیقلی نیاز دارند. خوشبختانه، این فولاد در عملیات سنگ‌زنی و لپینگ نتایج خوبی نشان می‌دهد، به‌ویژه زمانی که با عملیات حرارتی مناسب، ساختار یکنواختی در قطعه ایجاد شده باشد.
از لحاظ پایداری ابعادی نیز فولاد 1.2379 عملکرد خوبی دارد. نسخه NL آن نسبت به فولاد SPK معمولی، تمایل کمتری به تاب برداشتن در هنگام سخت‌کاری دارد. این ویژگی به طراحان و قالب‌سازان اجازه می‌دهد تا در مراحل بعدی نیاز کمتری به اصلاح ابعادی داشته باشند.
مقاومت به ضربه و شکنندگی
یکی از نقاط ضعف فولاد 1.2379، مقاومت متوسط آن در برابر ضربه است. این فولاد به‌طور ذاتی برای مقاومت به سایش طراحی شده و نه برای جذب انرژی‌های ضربه‌ای بالا. در نتیجه، در شرایطی که ابزار با ضربات شدید و مداوم مواجه است، امکان شکست یا ترک‌خوردگی وجود دارد.
به همین دلیل، در طراحی قطعاتی که در معرض شوک مکانیکی شدید قرار دارند، استفاده از فولادهای سردکاری با چقرمگی بیشتر (مانند فولاد 1.2367 یا 1.2714) توصیه می‌شود. با این حال، در کاربردهایی که فشار یکنواخت و بدون ضربه شدید وارد می‌شود – مانند برش ورق‌های نازک یا قالب‌گیری پلاستیک – فولاد SPK NL عملکرد مطلوبی دارد.
افزایش دمای بازپخت (temper) می‌تواند کمی از شکنندگی این فولاد بکاهد. برای مثال، بازپخت در دمای 540 تا 560 درجه سانتی‌گراد موجب بهبود چقرمگی بدون کاهش محسوس سختی می‌شود. به طور کلی، این فولاد باید به‌گونه‌ای به کار رود که در معرض شوک‌های ناگهانی قرار نگیرد.
رفتار حرارتی و عملیات حرارتی مناسب
رفتار حرارتی فولاد 1.2379 از اهمیت زیادی برخوردار است؛ چرا که نوع و نحوه عملیات حرارتی، تأثیر مستقیمی بر خواص نهایی آن دارد. این فولاد قابلیت سخت‌کاری بسیار خوبی دارد و پس از عملیات حرارتی، ساختاری مارتنزیتی با کاربیدهای پراکنده ایجاد می‌کند که به سختی و مقاومت بالای آن کمک می‌کند.
مراحل اصلی عملیات حرارتی برای این فولاد به شرح زیر است:
پیش‌گرمایش: دمای اولیه بین 450 تا 500 درجه سانتی‌گراد و سپس افزایش به 850 تا 900 درجه برای جلوگیری از شوک حرارتی.
آستنیته کردن: در دمای 1020 تا 1040 درجه سانتی‌گراد، فولاد به‌طور کامل آستنیتی می‌شود.
سرد کردن: به‌طور معمول در هوای آرام یا روغن خنک می‌شود. سرد شدن در روغن خطر ترک‌خوردگی را افزایش می‌دهد، بنابراین در قطعات با هندسه پیچیده، خنک‌کاری در هوا توصیه می‌شود.
بازپخت (Temper): بلافاصله پس از سرد شدن، فولاد باید در دمای 520 تا 560 درجه بازپخت شود تا تنش‌های داخلی رفع و سختی مطلوب تثبیت شود.
فولاد SPK NL به دلیل ساختار یکنواخت‌تر، رفتار حرارتی باثبات‌تری نسبت به نسخه‌های معمولی دارد. در نتیجه، ریسک تاب برداشتن و ترک‌خوردگی در حین عملیات حرارتی کاهش می‌یابد. همچنین این فولاد به خوبی به نیتریداسیون پاسخ می‌دهد و می‌توان با این روش، لایه‌ای سطحی سخت‌تر برای افزایش دوام در کاربردهای خاص ایجاد کرد.
کاربردهای صنعتی فولاد SPK NL
کاربرد در صنعت قالب‌سازی
فولاد 1.2379 (SPK NL) به دلیل سختی بالا، پایداری ابعادی، و مقاومت عالی در برابر سایش، یکی از پرکاربردترین فولادها در صنعت قالب‌سازی است. قالب‌هایی که برای شکل‌دهی به فلزات، پلاستیک‌ها یا حتی لاستیک‌ها طراحی می‌شوند، نیاز به تحمل فشار زیاد و تماس مداوم با مواد خام دارند. در این شرایط، اگر جنس قالب از فولادی با کیفیت پایین‌تر باشد، دچار سایش سریع یا تغییر ابعاد خواهد شد.
فولاد SPK NL به‌ویژه برای قالب‌های سردکار مناسب است، مانند قالب‌های پانچ، برش، خم‌کاری و فرم‌دهی ورق. نسخه NL این فولاد به دلیل رفتار حرارتی پایدارتر، تغییر ابعاد کمتری پس از عملیات حرارتی دارد و به همین دلیل در تولید قالب‌های دقیق و قطعات با تلرانس‌های بسیار کم استفاده می‌شود. از دیگر مزایای این فولاد برای قالب‌سازی می‌توان به پرداخت‌پذیری خوب آن در مراحل نهایی اشاره کرد که سطحی صاف و صیقلی برای قالب فراهم می‌سازد.
کاربرد در ساخت تیغه‌های برش و پانچ
تیغه‌ها و ابزارهای برشی صنعتی به فولادی نیاز دارند که هم سختی بالا و هم مقاومت عالی در برابر لب‌پریدگی و تغییر شکل داشته باشد. فولاد SPK NL به دلیل وجود درصد بالای کروم و کربن، دارای ساختار کاربیدی مقاوم به سایش است و برای ساخت انواع تیغه‌های برش، چاقوهای صنعتی، قیچی‌های ماشین‌کاری و پانچ‌های دقیق استفاده می‌شود.
این تیغه‌ها ممکن است در صنایع فلزکاری، کاغذ، پلاستیک، بسته‌بندی و حتی چاپ مورد استفاده قرار گیرند. مزیت مهم فولاد 1.2379 در این کاربرد، توانایی حفظ لبه‌ی تیز تیغه برای مدت طولانی است. همچنین مقاومت در برابر زنگ‌زدگی نسبی، عمر مفید این ابزارها را در محیط‌های مرطوب افزایش می‌دهد. در نتیجه، استفاده از فولاد SPK NL در ساخت تیغه‌ها، نیاز به تیزکاری مجدد را کاهش می‌دهد و بهره‌وری در تولید افزایش می‌یابد.
استفاده در ابزارهای شکل‌دهی فلز
فرآیندهای شکل‌دهی سرد مانند خم‌کاری، پانچ، کشش و نورد نیاز به ابزارهایی دارند که در برابر فشار بالا و سایش مقاوم باشند. فولاد 1.2379 با سختی بالای خود، یکی از بهترین گزینه‌ها برای ساخت این ابزارهاست. به عنوان مثال، در ساخت رول‌های فرم‌دهی، قالب‌های کشش عمیق، یا ابزارهای نورد سرد، این فولاد عملکرد بسیار خوبی دارد.
همچنین به دلیل پایداری ابعادی، فولاد SPK NL در فرآیندهای تولید انبوه با تلرانس‌های دقیق استفاده می‌شود. اگرچه چقرمگی آن نسبت به برخی فولادهای دیگر کمتر است، اما در فرآیندهای شکل‌دهی پیوسته که شوک مکانیکی زیاد وارد نمی‌شود، عملکردی کاملاً رضایت‌بخش دارد.
کاربرد در صنایع چوب و چرم
در صنایع چوب و چرم، برش دقیق و طول عمر ابزار از اهمیت زیادی برخوردار است. تیغه‌ها و ابزارهایی که از فولاد SPK NL ساخته می‌شوند، به دلیل حفظ لبه‌ی تیز و مقاومت بالا در برابر کند شدن، به‌طور گسترده در این صنایع مورد استفاده قرار می‌گیرند.
به عنوان مثال، در دستگاه‌های برش چوب صنعتی، چاقوهای برش لایه‌های نازک یا ابزارهای قالب‌زنی چرم، فولاد 1.2379 انتخابی عالی محسوب می‌شود. همچنین مقاومت به سایش بالا به این معناست که ابزار حتی در مواجهه با مواد فیبری سخت مانند MDF یا چرم صنعتی، دچار خوردگی سریع نخواهد شد. از دیگر مزایای آن در این کاربردها، قابلیت سنگ‌زنی مجدد و حفظ ساختار اولیه پس از چندین بار تیزکاری است.
استفاده در تجهیزات صنعتی با سایش بالا
بسیاری از قطعات صنعتی مانند صفحات سایش، کفشک‌ها، غلطک‌ها و راهنماهای ماشین‌آلات در معرض تماس مداوم با قطعات متحرک یا مواد ساینده قرار دارند. فولاد SPK NL به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی مکانیکی و سختی زیاد، انتخابی ایده‌آل برای ساخت این نوع تجهیزات است.
در صنایعی مانند معادن، تولید سیم و کابل، خودروسازی، و بسته‌بندی، از این فولاد برای ساخت قطعاتی استفاده می‌شود که باید سال‌ها بدون تعویض کار کنند. سختی سطح بالا، مقاومت به تغییر شکل و توانایی تحمل فشار، فولاد 1.2379 را به گزینه‌ای اقتصادی و مطمئن برای بهره‌برداری طولانی‌مدت تبدیل می‌کند.
مشاهده مقاله مرتبط: فرآیند جوشکاری فولاد 16Mo3 و نکات کاربردی در پروژه‌های صنعتی کلیک کنید >>
مزایا و محدودیت‌های فولاد 1.2379
مزایای این فولاد نسبت به دیگر فولادهای ابزار
فولاد 1.2379 که با نام تجاری SPK NL نیز شناخته می‌شود، یکی از پرکاربردترین فولادهای ابزار سردکار است. این فولاد به‌دلیل ترکیب متوازن عناصر آلیاژی و خواص مکانیکی ممتاز، در بسیاری از صنایع جایگزینی قدرتمند برای دیگر گریدهای فولاد ابزار محسوب می‌شود. مهم‌ترین مزایای این فولاد در مقایسه با سایر فولادهای ابزار عبارت‌اند از:
1. سختی بالا و پایداری آن در درازمدت:
پس از عملیات حرارتی، فولاد SPK NL می‌تواند به سختی حدود 60-62 HRC برسد. این سطح از سختی باعث می‌شود لبه‌های برشی و ابزارهای ساخته‌شده از آن دیرتر کند شده و نیاز به تعمیر یا تعویض کمتری داشته باشند.
2. مقاومت به سایش فوق‌العاده:
وجود مقدار بالای کروم (حدود 12 درصد) و حضور کاربیدهای سخت کروم و وانادیوم در ساختار، مقاومت به سایش این فولاد را در سطحی بسیار بالا قرار داده است. این ویژگی در ابزارهایی که در تماس مداوم با مواد سخت یا ساینده هستند، حیاتی است.
3. پایداری ابعادی خوب در عملیات حرارتی:
یکی از نقاط ضعف فولادهای ابزار سردکار ارزان‌تر، تاب‌برداشتن یا تغییر ابعاد در حین عملیات حرارتی است. فولاد 1.2379 به‌ویژه در نسخه NL، رفتار حرارتی یکنواخت‌تری دارد و تغییر ابعاد پس از سخت‌کاری آن بسیار کمتر است، که در قالب‌سازی و تولید قطعات دقیق، یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود.
4. قابلیت پرداخت‌کاری مناسب:
در بسیاری از کاربردهای صنعتی، نیاز به ابزارهایی با سطح بسیار صاف و صیقلی وجود دارد. فولاد SPK NL با داشتن ساختاری یکنواخت، قابلیت خوبی برای سنگ‌زنی، لپینگ و پولیش دارد، که آن را برای ساخت قالب‌های دقیق یا تیغه‌های حساس ایده‌آل می‌سازد.
5. مقاومت نسبی به زنگ‌زدگی:
اگرچه این فولاد ضدزنگ کامل محسوب نمی‌شود، اما درصد بالای کروم موجود در آن، در شرایط معمولی کاری، مقاومت مناسبی در برابر زنگ‌زدگی و خوردگی سطحی ایجاد می‌کند. این موضوع در کاربردهایی که در محیط‌های نیمه‌مرطوب صورت می‌گیرند، مفید است.
6. عمر مفید طولانی در سرویس:
در مجموع، تمامی این ویژگی‌ها باعث می‌شوند ابزارها و قطعات ساخته‌شده از فولاد 1.2379 دارای عمر کاری طولانی‌تری نسبت به بسیاری از فولادهای ابزار رایج باشند و از نظر اقتصادی نیز مقرون‌به‌صرفه ظاهر شوند.
نکات مهم در نگهداری و استفاده بهینه
اگرچه فولاد 1.2379 مزایای فراوانی دارد، اما مانند هر ماده‌ی مهندسی دیگر، برای بهره‌گیری کامل از عملکرد آن باید به اصول خاصی در نگهداری، عملیات حرارتی و استفاده توجه شود. در ادامه به مهم‌ترین نکات در این زمینه اشاره می‌شود:
1. اهمیت عملیات حرارتی دقیق:
خواص مکانیکی این فولاد به‌شدت به نوع عملیات حرارتی وابسته است. گرمایش نادرست، عدم توجه به دمای آستنیته، یا بازپخت در دمای نامناسب می‌تواند باعث کاهش سختی نهایی، ایجاد ساختار نامطلوب و حتی ترک‌خوردگی شود. توصیه می‌شود از کوره‌های کنترل‌شده و تیم مجرب برای عملیات حرارتی استفاده شود.
2. جلوگیری از تماس با مواد بسیار خورنده:
اگرچه فولاد SPK NL نسبت به زنگ‌زدگی مقاوم‌تر از برخی دیگر از فولادهای ابزار است، اما تماس طولانی با آب، رطوبت بالا، یا مواد اسیدی می‌تواند باعث خوردگی سطحی شود. در محیط‌های مرطوب، بهتر است از روغن‌کاری و پوشش‌های محافظ استفاده شود.
3. پرهیز از بارگذاری ضربه‌ای شدید:
چقرمگی فولاد 1.2379 در مقایسه با فولادهای گرم‌کار یا برخی فولادهای پرآلیاژ کمتر است. بنابراین، از وارد کردن ضربات شدید به ابزارها یا قالب‌های ساخته‌شده از این فولاد باید اجتناب شود، زیرا ممکن است دچار ترک‌خوردگی یا لب‌پریدگی شوند.
4. انجام بازپخت بلافاصله پس از سخت‌کاری:
پس از سرد شدن از آستنیته، باید بلافاصله عملیات بازپخت (temper) انجام شود تا تنش‌های داخلی آزاد شده و ساختار مارتنزیتی پایدار گردد. تأخیر در این مرحله می‌تواند منجر به ترک‌خوردگی یا کاهش پایداری ساختار شود.
5. مراقبت در سنگ‌زنی و پرداخت نهایی:
در زمان سنگ‌زنی نهایی، به‌ویژه پس از سخت‌کاری، ایجاد حرارت موضعی زیاد می‌تواند باعث ترک‌های سطحی و تضعیف لبه‌ها شود. استفاده از سیالات خنک‌کننده مناسب و انتخاب پارامترهای صحیح برای سنگ‌زنی ضروری است.
6. نگهداری در شرایط محیطی مناسب:
ابزارها و قطعات ساخته‌شده از فولاد 1.2379 بهتر است در محیط خشک، با تهویه مناسب و دور از منابع رطوبت یا بخارات خورنده نگهداری شوند. همچنین توصیه می‌شود برای دوره‌های طولانی ذخیره‌سازی، پوشش‌های ضد زنگ موقت یا کیسه‌های خلأ مورد استفاده قرار گیرد.
جمع‌بندی و نکات پایانی
آیا فولاد SPK NL انتخاب مناسبی برای ابزار شماست؟
انتخاب فولاد مناسب برای ساخت ابزارها، قالب‌ها و تیغه‌های صنعتی، تصمیمی مهم در هر فرآیند تولید است که تأثیر مستقیمی بر کارایی، کیفیت محصول نهایی و هزینه‌های نگهداری دارد. فولاد 1.2379 یا SPK NL، با توجه به ویژگی‌های فنی منحصربه‌فرد خود، در بسیاری از موارد یک انتخاب ایده‌آل محسوب می‌شود.
اگر در صنعت شما ابزارهایی با لبه‌های برنده دقیق، مقاومت بالا در برابر سایش، و طول عمر زیاد مورد نیاز است، SPK NL می‌تواند انتخاب مناسبی باشد. به‌ویژه در کاربردهایی نظیر قالب‌سازی، تیغه‌های برش و پانچ، ابزارهای شکل‌دهی سرد، یا برش مواد سخت مانند چوب صنعتی و پلاستیک‌های فشرده، این فولاد عملکردی قابل اعتماد از خود نشان می‌دهد.
از سوی دیگر، باید در نظر داشت که فولاد SPK NL برای شرایطی که ضربه‌های شدید مکانیکی وارد می‌شود، مانند قالب‌های ضربه‌ای یا ابزارهای گرم‌کار، گزینه‌ی ایده‌آلی نیست. همچنین عملیات حرارتی آن نیازمند کنترل دقیق است، بنابراین در صورتی که تجهیزات کافی برای عملیات حرارتی کنترل‌شده ندارید، ممکن است استفاده از فولادهایی با رفتار حرارتی ساده‌تر مناسب‌تر باشد.
در مجموع، اگر اولویت شما کیفیت سطح بالا، دقت در ابعاد نهایی، و حداقل نیاز به تعمیر و تعویض ابزار در بلندمدت است، فولاد 1.2379 انتخابی هوشمندانه و اقتصادی خواهد بود.
توصیه‌هایی برای انتخاب و خرید فولاد 1.2379
برای استفاده بهینه از فولاد SPK NL و جلوگیری از بروز مشکلات فنی یا اقتصادی، رعایت برخی نکات در هنگام انتخاب و خرید این فولاد بسیار اهمیت دارد. در ادامه به توصیه‌هایی کلیدی در این زمینه اشاره می‌کنیم:
1. به گواهی‌های فنی تولیدکننده توجه کنید:
اطمینان از اصالت فولاد و کیفیت آن بسیار مهم است. تأمین‌کننده باید گواهی آنالیز شیمیایی (Certificate of Analysis) و مشخصات مکانیکی را به همراه بار ارائه دهد. این گواهی‌ها تأیید می‌کنند که فولاد واقعاً از نوع 1.2379 بوده و دارای ترکیب استاندارد است.
2. بین نسخه معمولی و NL تفاوت قائل شوید:
نسخه SPK NL نسخه‌ای اصلاح‌شده با پایداری ابعادی بهتر است. اگر دقت بالا و پرداخت سطحی خوب برای شما مهم است، حتماً به سراغ نسخه NL بروید، زیرا تفاوت‌های رفتاری مهمی نسبت به نسخه معمولی دارد.
3. برند و کشور سازنده را در نظر بگیرید:
برندهای معتبر اروپایی مانند Böhler، Uddeholm یا DEW کیفیت بسیار بالایی ارائه می‌دهند. محصولات چینی و هندی ممکن است ارزان‌تر باشند، اما همواره از نظر یکنواختی ترکیب و عملکرد، بررسی دقیق‌تری نیاز دارند.
4. شکل مقطع و ابعاد مورد نیاز را دقیق مشخص کنید:
فولاد 1.2379 در اشکال مختلفی مانند ورق، تسمه، میلگرد و بلوک‌های فولادی عرضه می‌شود. انتخاب شکل مناسب، بهینه‌سازی مصرف و کاهش پرت مواد را ممکن می‌سازد. مشخص کردن دقیق طول، عرض، ضخامت و شرایط سطحی (خام یا ماشین‌کاری‌شده) نیز در خرید دقیق مؤثر است.
5. از فروشندگان تخصصی فولاد ابزار خرید کنید:
فروشگاه‌ها و مراکزی که به‌صورت تخصصی در حوزه فولادهای ابزار فعالیت دارند، معمولاً اطلاعات فنی دقیق‌تری ارائه می‌دهند و می‌توانند با توجه به کاربرد شما، مشاوره فنی مناسبی بدهند.
6. به خدمات پس از فروش و عملیات حرارتی توجه کنید:
در بسیاری موارد، تأمین‌کننده امکان انجام عملیات حرارتی حرفه‌ای بر روی فولاد را نیز دارد. این خدمات می‌تواند در صرفه‌جویی زمان، انرژی و کاهش ریسک خرابی در عملیات حرارتی بسیار مؤثر باشد.
7. قیمت را در کنار کیفیت بسنجید، نه صرفاً بر اساس آن انتخاب کنید:
اگرچه قیمت یکی از عوامل مهم در انتخاب مواد اولیه است، اما در مورد فولادهای ابزار، خرید ارزان ممکن است به هزینه‌های بالاتر در بلندمدت منجر شود. انتخاب بر اساس کیفیت تضمین‌شده، عملکرد بهتر و دوام طولانی‌تر ابزارها را تضمین می‌کند.
